Pierwsze opowiadanie.

-
                                                              " Wymarzony piesek"
   Nadszedł pierwszy dzień Wakacji Oli.Nie była zbyt zadowolona,że zaczynały się Wakacje.Była smutna od rana,mama zauważyła to i zapytała:
-Dlaczego jesteś smutna,Olu ?
-Nie ważne,idź już Sobie-odpowiedziała głośno.
Po krótkiej rozmowie Mama zajęła się codziennymi czynnościami.Zastanawiała się,dlaczego tak zareagowała.Gdy zrobiła obiad dla całej rodziny to poddała do stołu.Mama zawołała córkę na obiad.Przyszła po 5 minutach do salonu.
Rodzice jeszcze raz spróbowali porozmawiać z Olą,ale bez skutku.Jest zamknięta w Sobie.Rodzice Oli nadal się zastanawiali,jak z nią porozmawiać spokojnie i żeby nie była już smutna.Postanowili,że wyjadą na tygodniową wycieczkę do Krakowa.Poinformowali o tym córkę z radością,ale był tylko malutki uśmiech i wracał już smutek.Rodzicie są rozczarowani,że córka przez wakacje jest smutna i nie ma energii do życia.Był już późny Wieczór,pożegnali córkę wielkim całusem i cała rodzina była zmęczona,więc poszła spać.
   Drugi dzień wakacji.Rodzina była już spakowana na wyjazd do Krakowa.Autobus mieli dopiero na 10:00.Mieli jeszcze godzinę do wyjazdu.Zjedli spokojnie śniadanie i przygotowali się do wycieczki.Ola siedziała w salonie z telefonem w ręku,nadal była smutna.
Był już autobus.Zajęli mniejsza i czekali,aż wyjedzie autobus z parkingu.Od tego momentu Ola siedziała z telefonem w ręku i pisała do koleżanki.Próbowali z własnych sił rozmawiać tak na spokojnie,ale nie słuchała,ani mamy,ani taty.
Jechali bardzo długo,Ola jedynie poprosiła rodziców o kanapkę z szynką.
Po 5 godzinach jazdy dotarli na miejsce.Rodzice byli zdziwieni ,że Ola uśmiechała się do Pani z pieskiem.Do rodziców dotarło,że Ola marzy o małym piesku.Cała rodzina była w hotelu,w kawiarni.Długo rozmawiali o tym,że Ola chce mieć pieska-yorka.Ola przeprosiła za zachowanie i spędzili aktywnie cały tydzień w Krakowie.
Po przyjeździe do swojego miasta od razu załatwiali sprawy w schronisku z psiakiem.Teraz Ola tylko była uśmiechnięta i spędzała czas z rodziną.Po tygodniu Ola dostała wymarzonego pieska codziennie opiekowała się nim i wychodziła na spacery.Dziękowała rodzicom czytając wiersz.Byli zachwyceni.
Teraz cała rodzina spędza cały czas ze sobą i rozmawiają o wszystkich sprawach.
Rodzice zrozumieli,że trzeba codziennie rozmawiać z dzieckiem o trudnych i łatwych problemach.

"Każdy powinien mieć kogoś, z kim mógłby szczerze pomówić, bo choćby człowiek był nie wiadomo jak dzielny, czasami czuje się bardzo samotny."











Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Obrazki z kwadracików ♡♡♡

-
Obraz
Witajcie kochani ! Pokażę Wam piękne rysunki zrobione przez ze mnie.Robiłam to z nudy podczas rozpoczętych wakacji.Skąd wzięłam kwadraciki ? Wzięłam notes w kratkę i zaczęłam kombinować i wyszły mi oto takie rysunki: 😃 Życzę Wam kochani miłego dnia i do zobaczenia w kolejnym poście !
Czytaj więcej

Co u mnie się zmieniło?

-
Witam Was serdecznie 🤗 Wracam po dłuższej przerwie do prowadzenia bloga. Chciałabym Wam opowiedzieć, a przy okazji wypisać się - co mi leży na serduszku.  Nie spodziewałam się, że tak potoczy się życie. To był rok 2022, wrześniowe popołudnie. Pewnego dnia rozmawiałam z koleżanką przez telefon na luźne tematy. W pewnym momencie przeszliśmy na temat o prawku. Opowiedziała, jak sobie radzi. Byłam z niej bardzo dumna, że nie poddała się i walczyła do końca. Było mi wtedy smutno, że koleżanki mogą robić prawko, a ja niestety nie. Takie było moje myślenie. Cały czas takie myśli miałam w mojej głowie. Aż do momentu, gdy moja koleżanka opowiedziała o takiej sytuacji. Widziała na parkingu pod sklepem Pana, który poruszał się na wózku inwalidzkim. Próbował wsiąść do auta, ale na świecie są zżyczliwi ludzie i ktoś pomógł Panu.  Ta historia uświadomiła mi, że mimo mojej niepełnosprawności mogę wszystko, realizować cele i marzenia. Moją barierą do spełnienia marzeń były negatywne myśli. P...
Czytaj więcej

Koniec szkoły. Nowy etap w życiu.

-
 Dzień dobry Wszystkim 🤗  Kilka tygodni temu,a dokładniej 24 czerwca pożegnałam swoją szkołę. To był dla mnie najtrudniejszy dzień w moim życiu. W tym dniu towarzyszył mi smutek i płacz. Na stałe pożegnałam się ze szkołą,z nauczycielami oraz z koleżankami i kolegami. Nie dowierzam,że już nie będę szykować się do szkoły. Zawsze w każdym dniu miałam uśmiech na twarzy,gdy jechałam do szkoły. Uwielbiałam chodzić do szkoły,ani jednego dnia nie miałam,w którym płakałam. Faktycznie niekiedy były kiepskie dni,ale nie poddawałam się. Będzie mi brakować wspólnych śniadań na przerwach z koleżankami, wyjść do toalety z dziewczynami (zawsze wszędzie razem chodziliśmy,nawet do toalety),wszystkich lekcji z wspaniałymi nauczycielami. Będzie mi wszystkiego brakować,co jest związane ze szkołą. Na prawdę nie dowierzam,że to był już koniec. Nie będę już kupować przyborów szkolnych. Zawsze miałam wszystko uporządkowane i nigdy niczego nie zapominałam. Myślę,że kiedyś czegoś do szkoły zapomniałam ...
Czytaj więcej