Wróciłam do pasji.

-

Dzień dobry Drodzy czytelnicy,

Wróciłam do prowadzenia bloga z podwojoną siłą. Myślałam,że nigdy nie wrócę do ulubionej pasji. Postanowiłam,że zacznę prowadzić dalej bloga. Dlaczego tak postanowiłam? Zmotywowały mnie dla mnie bliskie osoby, które znam. Uwielbiam pisać,mogę wyżyć się w ten sposób. W wolnej chwili będę pisać posty.

U mnie jest w porządku. Czasami mam gorsze dni,ale daję radę. Mam wsparcie od rodziców i przyjaciół. Pomagają mi rozmowy,wtedy nie myślę negatywnie.

Pozdrawiam serdecznie,

Edzia ❤️


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Obrazki z kwadracików ♡♡♡

-
Obraz
Witajcie kochani ! Pokażę Wam piękne rysunki zrobione przez ze mnie.Robiłam to z nudy podczas rozpoczętych wakacji.Skąd wzięłam kwadraciki ? Wzięłam notes w kratkę i zaczęłam kombinować i wyszły mi oto takie rysunki: 😃 Życzę Wam kochani miłego dnia i do zobaczenia w kolejnym poście !
Czytaj więcej

Co u mnie się zmieniło?

-
Witam Was serdecznie 🤗 Wracam po dłuższej przerwie do prowadzenia bloga. Chciałabym Wam opowiedzieć, a przy okazji wypisać się - co mi leży na serduszku.  Nie spodziewałam się, że tak potoczy się życie. To był rok 2022, wrześniowe popołudnie. Pewnego dnia rozmawiałam z koleżanką przez telefon na luźne tematy. W pewnym momencie przeszliśmy na temat o prawku. Opowiedziała, jak sobie radzi. Byłam z niej bardzo dumna, że nie poddała się i walczyła do końca. Było mi wtedy smutno, że koleżanki mogą robić prawko, a ja niestety nie. Takie było moje myślenie. Cały czas takie myśli miałam w mojej głowie. Aż do momentu, gdy moja koleżanka opowiedziała o takiej sytuacji. Widziała na parkingu pod sklepem Pana, który poruszał się na wózku inwalidzkim. Próbował wsiąść do auta, ale na świecie są zżyczliwi ludzie i ktoś pomógł Panu.  Ta historia uświadomiła mi, że mimo mojej niepełnosprawności mogę wszystko, realizować cele i marzenia. Moją barierą do spełnienia marzeń były negatywne myśli. P...
Czytaj więcej

Koniec szkoły. Nowy etap w życiu.

-
 Dzień dobry Wszystkim 🤗  Kilka tygodni temu,a dokładniej 24 czerwca pożegnałam swoją szkołę. To był dla mnie najtrudniejszy dzień w moim życiu. W tym dniu towarzyszył mi smutek i płacz. Na stałe pożegnałam się ze szkołą,z nauczycielami oraz z koleżankami i kolegami. Nie dowierzam,że już nie będę szykować się do szkoły. Zawsze w każdym dniu miałam uśmiech na twarzy,gdy jechałam do szkoły. Uwielbiałam chodzić do szkoły,ani jednego dnia nie miałam,w którym płakałam. Faktycznie niekiedy były kiepskie dni,ale nie poddawałam się. Będzie mi brakować wspólnych śniadań na przerwach z koleżankami, wyjść do toalety z dziewczynami (zawsze wszędzie razem chodziliśmy,nawet do toalety),wszystkich lekcji z wspaniałymi nauczycielami. Będzie mi wszystkiego brakować,co jest związane ze szkołą. Na prawdę nie dowierzam,że to był już koniec. Nie będę już kupować przyborów szkolnych. Zawsze miałam wszystko uporządkowane i nigdy niczego nie zapominałam. Myślę,że kiedyś czegoś do szkoły zapomniałam ...
Czytaj więcej